وقتی دفتر زندگیم را ورق میزنم
وقتی گذشته ام را نظاره میکنم
وقتی افسانه زندگی را دنبال میکنم
می فهمم چی کسی تو را عاشقش کرد و خودش رفت
بله خودش رفت
کسی که داد از با وفا بودن میزد
کسی که کلمه خداحافظی را یاد نداشت
اره رفت!!!
شاید هم اون بی وفا نبود
شاید تقدیر چنین میخواست
ولی تقدیر !
نمیخواهم احساس مرا نسبت به او یک زره هم کم کنی!
نسبت به اونی که همیشه در قلبم است
و خواهم بود جاویدانه
نسبت اون فرشته تکرار نشد نی
که جز زندگی نه بلکه همه زندگیم بود
اون فرشته که زندگی بیدون او کابوس بیش نیست!!!
آخرین آرزویم برای تو.
این روز ها هم مگذرد.
امشب دلم گرفته.