فقط یک هفته بود
روزهای خوبی با هم بودن ما خیلی زود گذشت
روزهای که از دانشگا با عجله میامدم و اولین کاری که میکردم فیس بوکم چک میکردم اگر پیام از تو داشتم بی اختیار لبخند روی لبهایم نقش می بست
اگر پیامی نداشتم هی لحظه شماری میکردم تا تو بیای
تک تک ثانیه های اون روزها را به یاد دارم ,معمولا اولین پیامت (سلام من رسیدم خانه)این جمله بود ........
اون لحظه ها خیلی شیرین بود
اون روزهای شیرین چی تلخ به سر رسید
بالاخره باز امروز برگ دیگری از دفتر خاطرات ورق خورد وبرگ از درخت امیدم به زمین افتاد
تنها یاد گار اون روزها یک قلب شکسته به جا ماند بس
باز امشب را با یک گلاس چای و نخ های سیگار آغاز کردم و خودم را حبس کردم در تنگنای غریب و اوج دلتنگی را تجربه میکنم
میدانم تو که آسوده خاطر شدی همین را میخواستی،اشکال نداره من این دلتنگی را به قیمت تمام فصل های قشنگ زندگیم خریدارم تا تو خوش باشی...
چی تقدیری بدیست من باید اینجا بی تو بسوزم و بسوزم مطمعینا اگر حالت مرا میدیدی خودت از نبودنت خجالت میکشیدی.
راستی امروز بعد از ظهر رفتم سخی تمام حس غرورم را زیرپا گذاشتم هیچی نگفتم فقط شکستم کمی گریه کردم حالم بهتر شد
حیف نمیدادی شکست یعنی چی؟ وقتی یک مرد با تمام غرور و مردانه گیش میشکنه چی دردی داره .......
این متن یعنی نشان دهنده عجزم بود.
بدرود ای آشنا.
2016/10/29
آخرین آرزویم برای تو.
دلم گرفته خدــــــــــــــــــــــــــــــدایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا
امشب دلم گرفته.
درشهر زندگی میکردم که تو بودی.
دیوار ســــکوت.